De geschiedenis van Indonesië

De geschiedenis van Indonesië kan worden gemarkeerd als de dageraad van de mensheid, aangezien het de plaats is waar de overblijfselen van de vroege mens werden opgegraven. Gedurende de oude tijd van koninkrijken en rijken, zag Indonesië de opkomst van de grote rijken die bijna heel Zuidoost-Azië regeerden en wordt beschouwd als een sleutelrol te spelen in de geschiedenis van de regio. Na het verkrijgen van onafhankelijkheid van buitenlandse kolonisatie en de golven van beide wereldoorlogen, kwam Indonesië naar voren als één verenigd land en bleef het bloeien tussen de topnaties van de wereld tot op de dag van vandaag.

Wanneer was de dageraad van de mensheid in Indonesië?

Gefossiliseerde overblijfselen van de Homo erectus en zijn gereedschappen, die bekend staan als de "Java-man", gevonden op de archeologische site van Sangiran in Midden-Java, suggereren dat de Indonesische archipel al minstens 1,5 miljoen jaar geleden bewoond werd door “de vroege mens”. Recentelijk werd het fossiel van de Homo floresiensis, ook wel de ‘hobbit-man’ genoemd, ontdekt in Liang Bua, op het eiland Flores, en het wordt ook verondersteld een van de voorouders van de moderne mens te zijn.

Wat gebeurde er tijdens de tijd van koningen en sultans?

Chinese kronieken vermelden dat de handel tussen India, China en de eilanden binnen wat nu de Indonesische archipel is, al floreerde sinds de eerste eeuw na Christus. Het krachtige maritieme rijk van Srivijaya in Zuid-Sumatra, dat van de 7e tot de 13e eeuw over de zeeën van Sumatra en de Straat van Malakka heerste, was het centrum van boeddhistische kennis en beroemd om zijn rijkdom. In de 8e-9e eeuw bouwde de Sailendra-dynastie van het Mataram-koninkrijk in Midden-Java de indrukwekkende boeddhistische Borobudur-tempel en volgde de bouw van de hindoeïstische Prambanan-tempel.

Van 1294 tot de 15e eeuw hield het machtige Majapahit-rijk in Oost-Java heerschappij over een groot deel van dit archipel. Ondertussen bloeiden kleine en grote sultanaten op veel eilanden van het archipel, van Sumatra tot Java en Bali, tot Kalimantan, Sulawesi, Ternate en de Molukken, vooral na de komst van de islam in de 13e eeuw.

Hoe was de koloniale periode?

Na de komst van Marco Polo op Sumatra, zochten opeenvolgende golven van Europeanen — de Portugezen, Spanjaarden, Nederlanders en Britten — om de specerijenhandel te domineren bij de bron, die zich in de Molukken of Maluku-eilanden van Indonesië bevond, wat begon in de 16e eeuw. In 1596 ankeren de eerste Nederlandse schepen aan de kusten van West-Java. Gedurende de volgende drie eeuwen koloniseerden de Nederlanders geleidelijk dit archipel totdat het bekend werd als de Nederlandse Oost-Indië.

De opkomst van Indonesië en de onafhankelijkheidsverklaring

Het verzet tegen de onderdrukkende kolonisten bouwde zich snel op in het hele land. De Indonesische jeugd beloofde in hun Jeugdgelofte van 1928 samen om “Één Land, Één Natie en Één Taal: Indonesië” op te bouwen, ongeacht ras, religie, taal of etnische achtergrond in het gebied dat toen bekend stond als de Nederlandse Oost-Indië.

Uiteindelijk, op 17 augustus 1945, na de nederlaag van de Japanners in de Tweede Wereldoorlog, verklaarden de Indonesische leiders Soekarno en Hatta de onafhankelijkheid van het land. Vrijheid werd echter niet gemakkelijk verleend. Pas na jaren van bloedige gevechten gaf de Nederlandse regering uiteindelijk toe en erkende Indonesië’s onafhankelijkheid officieel in 1950.